Er zijn maar 500 particuliere kostscholen in Groot-Brittannië. Het zijn echt elitaire en vrij dure instellingen. Sommige namen liggen op ieders lippen – Eton, Harrow, Rugby, Marlborough – en andere zeggen de niet-ingewijden niets.
Een typische kostschool is een soort kleine stad. In de regel heeft elke school uitstekende omstandigheden voor lessen, academisch en niet alleen, en een vrij bescheiden georganiseerd leven. De studenten leven meestal in slaapzalen van drie of vier personen. Discipline, actieve sportbeoefening en een drukke dagelijkse routine.
Ondanks de uiterlijke gelijkenis, heeft elk van die campussen zijn eigen bijzonderheden. De ene school heeft stallen, een andere – de dierentuin, en een derde, laten we zeggen, staat aan de rivier, en houdt zich allemaal bezig met roeien. Sommige scholen liggen midden in een kleine stad, andere liggen in de velden, afgezonderd van de rest van de wereld. Er zijn scholen aan de kust, geblazen door de zeewind. Vaak hebben deze een militaire achtergrond: stel je een platz voor met uitzicht op zee, waar kinderen bij mooi Brits weer in de regen marcheren.
Op welke leeftijd kan een kind naar kostschool gestuurd worden?
De kostschool begint op achtjarige leeftijd, maar leerlingen uit het buitenland schrijven zich meestal in op 13-jarige leeftijd. Dit betekent dat je je een jaar of twee van tevoren moet beginnen voor te bereiden. Sommige scholen hebben een toelatingstest op 10-jarige leeftijd – dit zijn meestal de scholen waar de nadruk bijzonder sterk op academische prestaties ligt: succes in de algemene vakken, maar ook een brede beheersing van verschillende gebieden (bijv. kunst, fotografie, uitmuntendheid in sport en muziek, passie voor literatuur, gemeenschapsdienst, dieren helpen).
Op dergelijke scholen wordt van de kinderen verwacht dat zij voldoende gemotiveerd zijn: dat zij hun eigen weg en spannende richting vinden, zodat zij zich op de middelbare school kunnen concentreren op de door hen gekozen vakken. Het is niet ongebruikelijk dat kinderen op 16-jarige leeftijd naar kostscholen gaan voor de laatste twee jaar van de middelbare school, waar zij het A-Level programma volgen en zich verdiepen in drie of vier hoofdvakken, die noodzakelijk zijn voor toelating tot de universiteit.
Hoe schrijf je je in op een Britse kostschool?
De toelatingsexamens bestaan uit academische examens wiskunde en Engels; naar gelang van het profiel van de school kunnen ook tests in wetenschappen, logica, muziek, intellectueel potentieel of andere vakken worden afgenomen.
De examens worden op dezelfde dag afgelegd, met een lunchpauze; elke fase duurt 45 minuten tot een uur. De examens bestaan uit verschillende schriftelijke of computerondersteunde tests. Elk examenblad kan één opgave bevatten, namelijk het schrijven van een opstel of het analyseren van een tekstpassage, tot tientallen vragen: van eenvoudige vragen uit het algemene schoolprogramma tot de zogenaamde asteriskvragen.
Dit laatste vereist een hoog niveau van scherpzinnigheid, kritisch denkvermogen, logica, ruimtelijk denken en, uiteraard, algemene geletterdheid. Onbekendheid met de algemene beginselen van het afleggen van examens en onvoldoende kennis van het Engels zijn de meest voorkomende redenen voor lagere scores.
In het examen Engels wordt een leerling gevraagd een grammatica- en woordenschattoets af te leggen, of een tekst te analyseren, of een opstel te schrijven. Soms allemaal samen. Je kunt bijvoorbeeld gevraagd worden je eigen vervolg te schrijven op een bekend verhaal uit De Tovenaar van Oz of je eigen versie samen te stellen van de ontwikkeling van de gebeurtenissen in Harry Potter.
Naast de academische examens is een gesprek met het kind een niet minder belangrijk onderdeel van de toelatingsprocedure. Tijdens deze gesprekken proberen de vertegenwoordigers van de school een indruk te krijgen van de persoonlijke kwaliteiten, ambities en bekwaamheden van het kind.
Het is ook belangrijk welke indruk de ouders maakten toen zij de school bezochten. Er zijn gevallen waarin zij degenen zijn die de test niet doorstaan. Als bijvoorbeeld de ouders, die het kind overladen met hyper-gedoe, vanaf de drempel de school vertellen hoe het leven van het kind moet worden ingericht – zullen de kansen op toelating gelijk zijn aan nul, de Britten laten de ouders niet toe in de interne organisatorische processen van de school. Ook zullen ouders er niet van uitgaan dat alles met geld kan worden opgelost.
Hoe onderwijs in een Britse kostschool werkt
Het schooljaar loopt van de eerste dagen van september tot de eerste dagen van juli. Het schooljaar is verdeeld in trimesters: herfst, winter-lente, en zomer. Er zijn ongeveer 36 studieweken, en voor de rest zijn er zes vakanties per jaar.
Een eigenaardigheid van het Britse onderwijssysteem is het zogenaamde “piramideprincipe”. Hoe ouder een leerling is, hoe minder vakken hij moet bestuderen, en bijgevolg hoe dieper hij zich kan verdiepen in de vakken die hij heeft gekozen om te bestuderen.
Op 13-jarige leeftijd mag een leerling tot 13 verplichte vakken hebben, waaronder bijvoorbeeld wiskunde, Engels, literatuur, aardrijkskunde, scheikunde, biologie, natuurkunde, kunst, drama, maar ook bedrijfskunde, twee vreemde talen, godsdienst en filosofie. En op de middelbare school zijn er niet meer dan vijf, of zelfs drie vakken: alleen die vakken die het kind heeft gekozen voor verdere verdieping en die het nodig heeft voor toelating tot de universiteit.
Hoeveel kost het om naar een Britse kostschool te gaan
Internaten zijn instellingen zonder winstoogmerk en worden bestuurd door raden van toezicht. Alle winst gaat naar de school, dus de prijzen van het lesgeld zijn overal ongeveer gelijk, met een korting voor kleine verschillen als gevolg van de geografie, enz.
Een kind na zijn 13e naar de middelbare school sturen kost de ouders 50 duizend pond per jaar. Op dit moment is dat ongeveer 70.000 dollar. Wat is inbegrepen in dit bedrag? Het schoolgeld zelf is ongeveer 36 duizend pond per jaar. In het internaat leven de kinderen op basis van een all-inclusive systeem: het bedrag omvat schoolgeld, huisvesting, maaltijden, sport en hobbylessen.
Alle extra kosten komen op ongeveer £3.000 per jaar: de aankoop van enkele kleine dingen – souvenirs, uitstapjes, taxi’s, enz. We moeten ook rekening houden met de kosten van zes vakanties per jaar – dat zijn 12 vluchten. De ziektekostenverzekering kost 300 pond per jaar. Het visum kost 800 pond.
Wat zijn de voordelen van Britse kostscholen
Wat biedt een Britse kostschool behalve een vrij serieuze academische opleiding en een goede kans om toegelaten te worden tot een universiteit met een grote naam? Kostscholen zijn in de eerste plaats een levensschool, niet alleen en niet zozeer een manier om een academische opleiding te krijgen.
Een onafhankelijke persoonlijkheid opvoeden
Internaten vormen actief de persoonlijkheid van hun leerlingen, een proces dat niet altijd even comfortabel is. Het internaat schept letterlijk bij elke stap moeilijkheden om zich zelfstandig te redden en moedigt kinderen aan hun eigen beslissingen te nemen: welke vakken te kiezen, welk tempo van zelfstudie toe te passen, hoe en met wie om te gaan, hoe zich aan te passen en om te gaan met de zeer verschillende mensen met wie het kind naar het internaat wordt gebracht.
De inenting van onafhankelijkheid is gegarandeerd. Vaker wel dan niet komen toekomstige leiders uit de muren van particuliere scholen, mensen die in staat zijn hun leven zelfstandig op te bouwen en er verantwoordelijkheid voor te nemen, die open naar de wereld kunnen kijken en deze kunnen aanvaarden, omdat zij deze vaardigheden in hun kindertijd hebben verworven.
Teamgeest
Een belangrijk kenmerk van een Britse school is de teamgeest die zich ontwikkelt bij gemeenschappelijke projecten, deelname aan inter-school wedstrijden, en gewoon bij de studie, omdat elke afdeling of huis een soort gemeenschap is, een collectief.
Vertrouwen op traditie
Dit is een van de uitgesproken kenmerken van Britse kostscholen. Tradities met betrekking tot kleding, tradities van vergaderingen, diners, eeuwenoude rituelen zoals religieuze.
Interessant is dat de verering van eeuwenoude tradities, zoals het verplicht bijwonen van de zondagsmis, perfect samengaat met de ultramoderne leeruitrusting van de kostscholen: computers, opnamestudio’s, laboratoria, enz.
Altruïsme
Hoe vreemd het ook moge klinken, leerlingen aan dure privé-scholen leren wel degelijk verder te denken dan zichzelf: alle scholen nemen deel aan sociale projecten om geld in te zamelen voor behoeftigen, ten bate van het milieu, en voor studiebeurzen voor kinderen die hun schoolgeld niet kunnen betalen.
Aanpassingsvermogen en openheid
Als een kind naar een kostschool gaat, komt het in een nieuwe omgeving terecht waaraan het zich letterlijk elke minuut moet aanpassen. Maar ook al ben je niet Brits, op een Britse school zal het kind met respect worden behandeld, zijn ongewoonheid of “niet-Engelsheid” zal geen reden zijn voor pesterijen. Als gevolg daarvan ontwikkelt het kind vaardigheden zoals openheid, het vermogen om te communiceren en te onderhandelen, om initiatief te tonen en een compromis te vinden, zelfvertrouwen.
Wat zijn de nadelen van kostscholen
Stresserend voor zowel kinderen als ouders
In de eerste plaats is het zich bevinden in een onbekende omgeving altijd stresserend voor zowel kinderen als ouders. Ouders hebben het hier het moeilijkst: zij kunnen niet zien wat er gebeurt en kunnen hun kinderen niet helpen. Denkbeeldige angsten zijn altijd groter dan echte.
Bovendien staan scholen afwijzend tegenover pogingen van ouders om totale controle uit te oefenen en zijn zij niet geneigd concessies te doen. Totale controle over de school is uitgesloten: er zijn geen oudergesprekken, geen regelmatige oudervergaderingen. Drie keer per jaar wordt per e-mail een karakteristiek met een gedetailleerd verslag over de vorderingen van het kind en de vorderingen in de vakken toegezonden.
Het kind kan zich niet aanpassen aan de nieuwe omgeving
Er zijn gevallen waarin ze moeten worden weggenomen. Men moet begrijpen dat deze vorm van onderwijs niet universeel is: het zal bijvoorbeeld niet geschikt zijn voor een kind dat om een of andere reden totaal niet in staat is met de maatschappij om te gaan. Voor hen kan de ontmoeting met de nieuwe wereld een enorm trauma zijn.
Problemen met discipline en ijver
In een situatie waarin er geen kleingeestige controle is op de academische prestaties – niemand op kostschool zal je dwingen je huiswerk te maken, en de ouders zijn ver weg – lopen sommige kinderen het risico uitstellers te worden. Ze studeren de vakken waarin ze geïnteresseerd zijn en halen de rest in voor de examens.
Welke mythes bestaan er over kostscholen
Er bestaan veel mythen over kostscholen, en één daarvan is waar: voor geld kom je niet in een kostschool terecht. Sterker nog, geld zal niet helpen als de toelatingscommissie vindt dat het kind of hun familie niet bij hen past. Geld kan beter worden geïnvesteerd in voorbereiding.
Soms wordt ook gezegd dat particuliere scholen niet van niet-Engelse kinderen houden. In feite zijn er op de huidige Britse scholen tot 30% buitenlanders, en niemand denkt eraan hen anders te behandelen. Integendeel, als er uitingen van racisme of onverdraagzaamheid zijn, is het heel gemakkelijk om van een Engelse school te worden getrapt.
In het internaat doet een leerling ervaring op in een zeer multiculturele omgeving, krijgt hij de vaardigheid een open houding aan te nemen ten opzichte van alles wat hem vreemd is, zelfs een inenting tegen vreemdelingenhaat.
Een andere gemythologiseerde angst is dat het kind van zijn familie zal worden gescheiden. In fysieke zin is dit waar. Maar in de eerste plaats zijn er vakanties. Ten tweede heeft de kwaliteit van de communicatie in het gezin de neiging toe te nemen, integendeel, wanneer het element van alledaagse, routineuze, huiselijke discussies uit de relatie verdwijnt. Het komt vaak voor dat kinderen zich ongewenst en verwaarloosd voelen, dag in dag uit in hetzelfde appartement met hun ouders wonen.
En ten derde, als we de zaken realistisch bekijken, is een gezin dat de mogelijkheid heeft om een kind naar kostschool te sturen meestal mensen die zich met zaken bezighouden en niet de tijd en energie hebben om zich volledig bezig te houden met de dagelijkse opvoeding. In een dergelijk zakelijk levensritme is het internaat een goede uitweg.
En de ouders zien het niet als een kans om van een kind af te komen, maar als een kans in het drukke gezin van vandaag om hun kind de kans te geven op te groeien in een interessante omgeving en een unieke ervaring op te doen.
En de vrees voor barre omstandigheden, koude en honger, is in de dagen van Dickens niet meer van deze tijd. Geloof me, niemand zal de leerlingen in de watten leggen, maar ze worden ook niet bedreigd met ontbering. Dit is geen penitentiaire inrichting: er is altijd interactie met de kinderen, met respect voor hun persoonlijkheid.
