De merknaam “Pentax” werd door de Asahi Optical Co. in het leven geroepen na het grote succes op de Photokina-tentoonstelling in 1956. Het bedrijf presenteerde een zeer succesvolle 35 mm SLR camera, de eerste met een pentaprisma, een trigger, en vele ongewone kenmerken die de algemene belangstelling wekten. Het werd de Asahi Pentax of Pentax AR genoemd.
De zwarte Asahi Reptax wordt tegenwoordig als zeer zeldzaam beschouwd.
A History of the World’s First 35mm Prism SLR Camera” (Alexander Schultz “Contax S, A History of the World’s First 35mm Prism SLR Camera”), had de naam Pentax Duitse wortels. Asahi Optical Co. kocht in 1954 het handelsmerk “Pentax” van de Oost-Duitse fabrikant van de Contax S, Zeiss Ikon (Dresden).
Het “Oosterse” Zeiss Ikon heeft nooit gebruik gemaakt van het handelsmerk dat het had uitgevonden. In de naoorlogse periode, beginnend in 1946, waren er voortdurende geschillen tussen de “Oosterse” en “Westerse” afdelingen van Zeiss Ikon in Stuttgart over de rechten op het gebruik van handelsmerken en namen. Dit was waarschijnlijk een van de redenen voor de verkoop van het Pentax-handelsmerk aan derden.
De eerste Pentax van Asahi Optical Co. markeerde dus het begin van een lijn camera’s die jarenlang populair bleef. De belangrijkste verbetering die de camera bracht was een vergroting van de diameter van de schroefdraad voor de lensbevestiging van M37mm naar M42mm, wat ook jarenlang de standaard werd voor Takumar lenzen.
Hier moet een opmerking worden gemaakt. Sommige auteurs noemen de schroefdraadvatting van de M42 lens niet helemaal terecht een Pentax-vatting. De pionier van dit type vatting is de reeds genoemde naoorlogse Contax S, die in 1949 werd gemaakt door het Oostduitse Zeiss Ikon: Kamera Werkstatten, Dresden
Asahi Optical Co. was de eerste onderneming die een zeker gemak zag in het vergroten van de diameter van lensbevestigingen, en, wellicht geleid door het vooruitzicht Duitse optiek te kunnen gebruiken, paste zij dit toe in haar ontwerpen. Zij werden gevolgd door talrijke fabrikanten: Chinon, Cosina, Ricoh, Yashica, natuurlijk, Zenith, en vele anderen, en niet te vergeten Praktica.
In het algemeen heeft Asahi Optical Co. altijd zeer ingenieuze ontwerp- en technologische ideeën gegenereerd en vaak ook geleend, die door de concurrenten niet werden opgemerkt, en deze moedig in hun eigen ontwikkelingen verwerkt, die onmiddellijk door vele fabrikanten werden overgenomen.
Asahi Optical Co. gebruikte voor het eerst een pentaprisma zoeker in de Asahi Pentax camera in plaats van de gebruikelijke mijnzoeker van die tijd. De eerste Japanse fabrikant die deze innovatie in 1953 introduceerde was de Miranda T (Orion Camera Co.), die op zijn beurt de pentaprismazoeker ontleende aan dezelfde Contax S. Dit idee werd in 1948-49 gepatenteerd.
Maar zelfs vóór de Photokina-tentoonstelling in 1956 was Asahi Optical Co. al bekend, niet alleen in Japan maar ook overzee. De 35mm. SLR-camera’s met de Asahiflex IIa/IIb zoeker werden in de VS al sinds het midden van de jaren ’50 met succes verkocht onder de naam Tower 22/23/24, afhankelijk van de modificatie.
Er bestaat hier nog een andere misvatting bij sommige auteurs. De Asahiflex IIb wordt vaak aangeduid als de eerste spiegel ter wereld met een permanente kijkspiegel (d.w.z. een spiegel die automatisch terugkeert naar de kijkpositie onmiddellijk nadat de sluiter is ontspannen).
De eerste “flikkerende spiegel” camera was de Hongaarse Duflex (Gammf Works), Budapest in 1947. En om precies te zijn behoort de voorrang van de onmiddellijke terugkeer van de spiegel tot het Britse formaat SLR camera Vanneck van Watson (W. Watson & Sons), Londen, die reeds in 1890 werd gemaakt. Maar in deze verscheidenheid zullen wij ons slechts interesseren voor één in de naam genoemd toestel – de Asahi Pentax K1000. Aangezien we kort bekend zijn met de afkorting Asahi Pentax, gaan we direct over tot het gekozen model, waarbij we zo nodig terugverwijzen naar de voorlopers.
Wat is de Asahi Pentax K1000
De K1000 is niet zo’n alledaags toestel dat de zwaarste concurrenten geen fatsoenlijk alternatief (in de evenwichtige prijsvork van $100-$200) konden, en waarschijnlijk ook niet zullen kunnen bieden. Het ongewone van deze camera ligt helemaal niet in zijn verzadiging van fancy elektronische wonderen.
Integendeel, hij is zeer eenvoudig, maar met zoveel kennis en liefde uitgevoerd dat men jaloers zou kunnen zijn op zeer gesofisticeerde professionele modellen. Deze houding ten opzichte van het ontwerp van de camera zorgde in het eindproduct voor een stalen onbuigzaamheid en een bijna onuitputtelijke duurzaamheid. En laten we niet vergeten dat de prijs van de Asahi Pentax K1000 zo betaalbaar was dat het duizelingwekkende succes, zoals het bekend werd, gegarandeerd was. En de camera werd snel herkend en ontmaskerd.
De Pentax K1000 werd geboren in 1976 en heeft daarna een zeer lang fotografisch leven geleid. Het laatste model rolde in 1997 van de lopende band, ondanks de grote vraag. De logica van Asahi Optical So in de afgelopen jaren is begrijpelijk. Het zette vooral in op zijn uitstekende middenformaat pro-camera’s en autofocus smalle filmcamera’s, meestal van budgetklasse, en verving ze vandaag uitsluitend door digitale consumentenproducten die maximale winst opleveren. Maar laten we de fabrikant niet veroordelen, hij wordt geleid door conjunctuur.
Dat de Pentax K1000 meer dan twee decennia lang werd verkocht, betekende niet dat hij structureel stabiel was, en bovendien waren de ouders op verschillende momenten: Japan, Hong Kong (tijdens zijn onafhankelijkheid), en China. Op geen van de camera’s vind je het land van de fabrikant, behalve het summiere opschrift op de achterkant van de bovenbrug: “Asahi Opt. So. Japan.” Zo’n degelijke gravure identificeert de fabrikant op geen enkele manier. Bovendien zijn de camera’s van de laatste jaren ook verstoken van dit opschrift, omdat Asahi Opt. Co. er niets meer mee te maken heeft. Toch zijn er enkele geheimen om de fabrikant te ontcijferen, maar daarover later meer.
De distributie van optiek en camera’s van Asahi Optical Co. in de V.S. werd verzorgd door het Amerikaanse bedrijf Honeywell. De Pentax camera’s, die tot het midden van de jaren 1970 in haar opdracht werden gemaakt, werden enigszins anders geëtiketteerd, bijvoorbeeld Pentax Spotmatic F = Honeywell Spotmatic F, of Pentax ES = Honeywell Pentax ES, enz.
De Pentax K1000 werd voorafgegaan door drie generaties SLR camera’s (drie lijnen):
- Asahiflex SLR-camera’s, met een aszoeker en M37 schroefdraad voor de lensvatting;
- Asahi Pentax SLR camera’s, met een pentaprisma zoeker en M42 schroefdraad lensvatting;
- Pentax Spotmatic SLR camera’s, met een pentaprisma zoeker, M42 schroefdraad lensvatting, TTL meting en een verlengd sluitertijden bereik.
Een dergelijke indeling is uiterst voorzichtig, maar geeft niettemin een idee van de evolutie van de apparatuur.
De Pentax K1000 behoort tot de volgende generatie camera’s – de K-serie.
In 1973 gaf Asahi Optical Co. het monteren van optiek met schroefdraad op, ondanks een perfect geteste en bewezen lijn van M42 Takumar en Super Takumar lenzen. Deze lijn omvatte, samen met een aantal zooms, ongeveer zeven dozijn lenzen in het brandpuntsbereik van 15mm f/3.5 tot 1000mm f/8.
De overgang naar een bajonetbevestiging was een zeer pijnlijke procedure voor de productie. Tegen het midden van de jaren 1970 had Asahi, Optical Co. zijn rechtmatige plaats in de top vijf van grote fabrikanten reeds veroverd, en de ingenieurs van de firma waren duidelijk van mening dat dergelijke archaïsche (schroefdraad), moest worden verlaten. Temeer daar de plannen van het bedrijf ook een systeem van 35mm. SLR pro-camera, bij het ontwerp waarvan geen sprake kon zijn van schroefdraad. Asahi Optical Co. had al genoeg ervaring met het maken van professionele apparatuur.
Zo ver terug als 1969. In 1969 (het bedrijf wilde een presentatie geven aan zijn fans ter gelegenheid van de vijftigste verjaardag van het bedrijf), verliet een prachtige medium-formaat SLR pro-camera Pentax 67 de assemblagelijn en won veel sympathie en wordt tot op de dag van vandaag herhaald in de Pentax 67 II modificatie.
Geluk heeft aangemoedigd, was het plan om iets soortgelijks te maken voor het smalle formaat. Van 1980 tot de 60e verjaardag van de oprichting van Asahi Optical Co. verscheen zo’n camera. De Pentax LX (LX staat voor Romeins cijfer 60), een top-of-the-line camera met serieuze functionaliteit en systeemsoftware, was de droom van veel fotografen. In het algemeen is de Pentax LX een nummer apart, het is ongemakkelijk om het tevergeefs te vermelden.
De K-serie is dus de opvolger van de Pentax Spotmatic line-up, maar dan met een bajonetlensvatting. Natuurlijk, alle K – series waren opwarmstadia voor de creatie van de Pentax LX professioneel instrument, wat niets afdoet aan hun eigen charmes in het minst. Alle K – serie modellen waren geladen met diverse functionaliteiten, die waarschijnlijk rigoureus getest moesten worden. Zo bootste de Pentax KM MD de Pentax Spotmatic F na, maar was uitgerust met een speciale onderbrug en motoraandrijvingen.
De Pentax KX was weliswaar een volledig mechanische camera, maar gaf toch alle belichtingsinformatie weer in de zoeker.
De Pentax K2/K2D MD camera’s waren enigszins misplaatst in de K-Serie, met een zware elektronische belasting die ook uitputtend moest worden getest.
De Asahi Pentax K-1000 mechanisch model, met TTL meting, was een sublimaat van de Pentax Spotmatic F, die in die tijd wereldwijd bekendheid had gekregen. De K-1000, ontdaan van zijn zelfontspanner en diafragmaherhaler, was bijna exact gelijk aan de Pentax Spotmatic F.
Is de Pentax K1000 een goede camera?
Misschien heeft de zeer serieuze benadering van de lay-out van de Asahi Pentax K-1000 en het ontdoen van vrijwel al zijn secundaire functies hem ongelooflijk duurzaam en duurzaam gemaakt. De camera heeft een robuuste behuizing van gegoten metaal met duraluminium boven- en onderpanelen, benijdenswaardig bestand tegen schokken en, soms, pijnloos bestand tegen onbedoelde valpartijen. Vrijwel gelijktijdig met de start van de massaproductie van de camera in Japan, werd een deel van de productiefaciliteiten overgebracht naar Hong Kong.
Het nieuwe bedrijf werd volledig voorzien van onderdelen die in Japan waren gemaakt, op een paar uitzonderingen na. De camera’s van verschillende ouders zijn bijna niet van elkaar te onderscheiden, zowel in kwaliteit als in uiterlijk. Het enige wat ze onderscheidt is de plaats van het serienummer. De “Hong Kong” heeft het op de onderzijde van de camera, terwijl de “Japanse” het op de bovenzijde heeft, tussen het pentaprisma en de terugspoelband.
Bovendien is onder het serienummer een klein rond streepje te zien, dat iets boven het vlak van het bovenpaneel uitsteekt, bij de broer uit Hong Kong is het afwezig. Volgens K1000-fans zijn beide modellen niet te onderscheiden in kwaliteit en betrouwbaarheid. Eind jaren ’80 werd het merk Pentax K1000 opgekocht door het Japanse bedrijf Chinon, dat alle productie volledig in China plaatste.
Profiterend van de ongelooflijke populariteit van de camera, besloten zij onmiddellijk deze te “verbeteren” door een noviteit uit te brengen, die niet langer metaal had als boven- en onderpanelen, maar kunststof. Natuurlijk verdwenen de Asahi-gravure en het logo van Asahi Optical Co. van het pentaprisma en werd de camera omgedoopt tot Pentax K1000, die alleen op de buitenlandse markt zou worden verkocht.
Als u een keuze hebt bij de aankoop van een camera, trek dan de juiste conclusies en wees niet verbaasd dat oudere toestellen, met merkbare tekenen van slijtage, iets meer kosten dan de glanzend nieuwe K1000 uit 1997.
Pentax K1000 bouw uitgelegd
Aangezien het ondoelmatig is over het onderwerp te spreken zonder het verhaal te illustreren, zullen wij de vertelling verfraaien met een paar beelden van de camera:
1 – de spanhendel, bekleed met plastic;
2 – de kop van de sluitertijdwisselaar;
3 – snelheidsindicator;
4 – X – contact van de “flitsschoen”;
5 – accessoire rails;
6 – terugspoel hoofd;
7 – meetlint terugspoelen;
8 – frame teller;
9 – gespannen sluiter indicator;
10 – ontspanner;
11 – indicator filmgevoeligheid;
12 – hendel voor het ontgrendelen van de lensvatting;
13 – bolvormig uitsteeksel dat het gemakkelijker maakt de lens correct te oriënteren wanneer deze op de camera wordt gemonteerd;
14 – de schaal van de scherptediepte;
15 – afstandsschaal;
16 – wijzer voor diafragma’s en afstanden;
17 – diafragmakeuze.
De klassieke rangschikking van de belangrijkste bedieningsorganen en aanduidingen zal nauwelijks vragen oproepen, we zullen er niet in detail op ingaan, laat ons volstaan met een paar woorden.
“Hot shoe” met een centraal contact maakt het gebruik mogelijk van zowel “native” automatische (niet TTL), of handmatige flitsers, als flitsers van onafhankelijke fabrikanten (om sommige redenen van hun eigen veiligheid en beveiliging van de camera, moeten binnenlandse belichters worden vermeden). Natuurlijk kunt u ook TTL – flitsen gebruiken, maar alleen in de automatische of handmatige stand. Bovendien bevindt zich op het frontpaneel, rechts van de lens, een extra coaxiale (PC) connector voor een off-camera flitser. De maximale synchronisatiesnelheid is 1/60 sec. Deze is aangeduid met “60x” op de sluitertijd-keuzeknop. Bij gebruik van de flitser moet de 1/60 sec. synchronisatietijd handmatig worden ingesteld.
De sluiter is vrij van alle elektronische ladingen en kan in één lange of meerdere korte bewegingen worden gespannen. De sluiter is klaar voor gebruik wanneer een rode stip (een innovatie van Pentax) naast de ontspanknop verschijnt.
De schaal voor filmgevoeligheid bevindt zich op de sluiterkop en is verborgen onder de snelheidsschaal. Het bereik loopt van 32 tot 3200 ISO. De gewenste gevoeligheid moet worden ingesteld in het venster op de schakelkop.
Beeld van de camera van achteren wanneer het deksel is omgeklapt.
1 – achteruitspoelen band;
2 – terugspoel hoofd;
3 – geleiders, voor het monteren van accessoires, in het bijzonder dioptriecorrigerende lenzen;
4 – zoeker oculair;
5 – cassettevak;
6 – batterij compartiment;
7 – statiefaansluiting;
8, 9 – film gidsen;
10 – rolluik gordijnen (rubber zijde);
11 – toets om de film terug te spoelen;
12 – “ster”;
13 – ontvangst haspel;
14 – film nivelleringsrol;
15 – scharnierend achterdeksel;
16 – opspantafel.
Wie de Pentax K1000 voor het eerst oppakt, wordt onmiddellijk getroffen door de ongewone helderheid en duidelijkheid van het zoekerscherm. Het scherm is niet afneembaar en bestaat uit een matte Fresnel lens en een cirkel van micro prisma’s met een diameter van 3 mm in het midden.
De buitenring, met een diameter van 12 mm, bepaalt de richting van de in het midden gewogen meting. D.w.z., hij neemt 60% van de 60:40% verhouding voor zijn rekening. Het ontbreken van scherpstelwiggen is niet altijd een nadeel. Met budget-optiek bent u af van de onvermijdelijke zwarte vlek in het midden van het scherm. De moeilijkheid om nauwkeurig scherp te stellen zonder scherpstelwiggen, die vaak optreedt bij slechtzienden, wordt gecompenseerd door het feit dat u de zoeker kunt bedienen terwijl u een bril draagt.
Bovendien produceert Asahi Optical Co. een reeks corrigerende lenzen die in geleiders in het oculairframe van de zoeker passen. Corrigerende lenzen van andere fabrikanten, zoals Olympus, zijn ook verkrijgbaar.
In het midden van het rechterdeel van het scherm bevindt zich een typische TTL-indicator voor het instellen van de juiste belichting. De meting wordt uitgevoerd met het diafragma open. De indicator heeft “+” en “-” tekens (overbelichting en onderbelichting). De juiste belichting – de wijzer van de galvanometer neemt een strikt horizontale positie in.
Bij het meten kan naar keuze de prioriteit diafragma of sluitertijd worden gebruikt, d.w.z. door de gewenste parameter in te stellen, kan de andere worden gevarieerd door de wijzer van de galvanometer in een strikt horizontale stand te zetten. De opening, in het midden waarvan de pijl is geplaatst, is vrij breed. Met enige ervaring kan dit worden gebruikt om enkele correcties aan te brengen in de belichtingsinstelling. Laten we zeggen dat het instellen van de pijl van de galvanometer aan de bovenrand van de opening ongeveer +1 EV is, aan de onderkant – 1 EV.
Het contrast tussen de zwarte pijl en het witte lumen is voldoende om bij weinig licht met de belichtingsinstelling als indicator te werken.
De Pentax K1000 heeft geen batterijbewakingsfunctie. U kunt de prestaties alleen indirect beoordelen door de beweging van de galvanometerpijl, door de lens te richten op objecten met verschillende lichtsterkten, of door het diafragma of de sluitertijd te wijzigen wanneer u stopt bij een object.
De voeding heeft geen aan/uit-schakelaar, dus het is aan te bevelen de lens af te dekken wanneer deze wordt opgeborgen om te voorkomen dat de batterij wordt ontladen. De nullaststroom van het meetcircuit is zo klein dat de aanbevolen SR44 of LR44 “tabletten” kunnen worden gebruikt, evenredig met de houdbaarheid van de batterijen zelf. Er zij op gewezen dat de nominale capaciteit van zwaveloxide SR44-batterijen tweemaal zo groot is als die van alkaline LR44-batterijen, zodat SR44, of hun zwaveloxide-analoga altijd de voorkeur verdienen. En, natuurlijk, let op de fabrikant van de batterijen.
Als u denkt dat u de camera lange tijd nodig zult hebben, is het beter de batterij helemaal te verwijderen.
U kunt veel SMS PENTAX lenzen gebruiken op uw camera, met “K” vatting van de ultra-groothoek 15mm/3.5 tot de SLR 2000mm/13.5. Onafhankelijke fabrikanten maken ook een heleboel lenzen met deze vatting. Ik kan het niet laten om ook binnenlandse, zeer degelijke lenzen met de “K” vatting te noemen.
Bovendien, als je een eenvoudige K – M42 adapter gebruikt (stevig of zelfgemaakt), krijg je niet alleen toegang tot de lijn van M42 Takumar en Super Takumar lenzen die ongeveer zeven dozijn lenzen omvat met verschillende zooms, maar ook tot de eindeloze hoeveelheid M42 lenzen van verschillende fabrikanten met een uitstekende prijs/kwaliteit verhouding.
Asahi Optical Co. produceerde van 1979 tot 1985 periodiek een andere modificatie van de camera in kleine oplagen: de Asahi Pentax K1000 SE (Special Edition). Het model verschilde van het hoofdmodel in kleur en kwaliteit van de lederen bekleding en een iets gewijzigd scherpstelscherm. De Pentax K1000 is een handzame, mechanische, vrijwel “onkraakbare” camera waarmee u niet alleen de techniek van het fotograferen echt onder de knie krijgt, maar die u ook in de meest extreme opnameomstandigheden op betrouwbare wijze zal vergezellen.
Pentax K1000 technische specificaties
- Type – 35 mm. mechanische SLR-camera, met TTL-meting bij open diafragma.
- Frame formaat – 24 x 36 mm.
- Standaard objectief – SMC Pentax-M 50mm f/2. K-vatting – Pentax.
- De sluiter is een gordijn-schuifluik met horizontale beweging van stoffen (met rubber beklede zijde) sluiters in het brandvlak.
- Sluitertijden: B, 1 sec. – 1/1000 sec.
- Zoeker – niet-verwijderbaar pentaprisma. Niet-afneembaar zoekerscherm met een combinatie van een matte Fresnel-lens en een cirkel van microprisma’s met een diameter van 3 mm in het midden. Vergroting van 0,88x met een 50mm lens ingesteld op oneindig.
- Informatie in de zoeker – Pijlindicator TTL – meting.
- Scherpstelling – Handmatig, op het scherpstelscherm.
- Belichtingsmeting – TTL-meting met middenweging.
- Belichtingsprogramma’s – Instellen van de sluitertijd – diafragma, handmatig door een pijlindicator in de zoeker.
- Meetbereik – +3 tot 18 EV (bij normale temperatuur met een 50mm/2 objectief voor ISO 100).
- Flitsfotografie – Flitssynchronisatie voor sluitertijden tot 1/60 sec., geen TTL-regeling.
- Filmgevoeligheidsbereik – ISO 20 tot 3200, handmatige instelling.
- Filmdoorvoer – Handmatig laden, single-frame doorvoer met trekker. Handmatig terugspoelen.
- Vermogen – 1 cel 1,55.V SR-44 (LR-44).
- Afmetingen – 143 х 91,4 х 83 mm.
- Gewicht – 620 g. (alleen behuizing). Met de lens 50mm/2 – 790 g.
- Kaderteller – Resetable, wanneer het deksel wordt geopend.
